Muziek spreekt ook in games

Games waren vroeger leuker, althans, zo lijkt het, toch? Ik weet het niet zeker, het is onderhevig aan interpretatie, gevoel en smaak. Maar toch denk ik dat het vroeger veel meer afhing van spelbeleving bij het ontwerp dan dat het nu doet. Oke, tegenwoordig worden er aardige games geproduceerd. De Assassins creed series en vergelijkbare games laten zien dat het verhaal en sfeer er heel veel toe doen, net als vroeger. Ik bedoel eigenlijk de periode 1999-2006. Dat was een tijd waar gameontwikkelaars bedrijven als paddenstoelen uit de grond schoten. 

game: A2 racer ( davilex)

                               
Het was over het algemeen bagger, zelfs grafisch, maar het was aan alles duidelijk dat daar alle aandacht naar toe was gegaan. Ondanks de technologische beperkingen was elk spel enkele dagen, hooguit weken leuk. Er kwamen regelmatig nieuwe games uit dus dat maakte ook niet uit. Je kon goed aan de Fifa voetbal games zien hoe het met de technologische ontwikkelingen gesteld was want elk jaar kwam een nieuwe Fifa uit en daarbij werd elk jaar ook hetzelfde gepresenteerd maar dan met een iets beter grafisch jasje, dat samen met wat leuker publiek, een andere soundtrack en wat toegevoegde gezichtskenmerken.Iets dat helemaal werd genegeerd was het geluid, niet altijd hoor, er zijn zeker uitzonderingen, Half-life is een goed voorbeeld, de audio was in die game enorm goed, het zoog je in dat spel.

Gelukkig ging de natuurlijke filter er overheen ( faillissementen ) en bleef het goede over en concentreerde vooral de Nederlandse game industrie zich weer op goede totale games en kregen we Killzone. Een game die ik zelf nooit heb gespeeld maar erg goed moet zijn en Nederland leidend maakt in de game industrie.

Maargoed, terug naar het geluid, dat is o zo belangrijk. Misschien wel belangrijker dan beeld, het brengt zoveel sfeer net zoals dat het doet in de films. Wel logisch eigenlijk, wie heeft bij een nummer dat hij hoort op de radio niet gedachten naar een ding uit het verleden. Ik herinner me ook games door muziek, zo herinner ik me Dune2 door de intro, en Monkey Island. Die intro tune is goud, en ik heb het nooit gespeeld. Ik zat altijd naar mijn broer te kijken, die kon dat wel. Door Monkey Island heb ik overigens mijn Engels geleerd.
                                    

Ik ben blij dat de laatste tijd games weer interessant worden doordat wordt gefocussed op beleving. Ik speelde in de oude dagen bepaalde games jarenlang. Echt jaren, over en over. Het was niet eens online, maar het kwam door de spelbeleving, de fantasiewereld die eromheen werd gecreëerd doordat alles klopte. Ik weet nog mijn allereerste echte serieuze computerspel. Het ontstond in een tijd waar het de standaard bepaalde op veel gebieden in games. 'Kyrandia', een spel wat de lat hoger legde, grafisch, audio, storytelling, alles klopte. Daar sluit ik vanavond mee af, hier nog een leuke intro van een spel van meer dan 25 jaar oud.